Mieszkańcom wsi podlaskiej, jak w wielu innych miejscach na świecie, od pokoleń znane są naturalne metody konserwowania żywności. Jedną z tego typu metod, oprócz wędzenia i peklowania, jest solenie i suszenie, w oparciu o które wytwarzane były mięsa, kiełbasy, słoniny oraz sery. Przechowywano je na strychach w specjalnych koszach wierzbowych z pokrywą, każdy gatunek z osobna. Na strychu panował odpowiedni mikroklimat służący długotrwałemu przechowywaniu – zimą było sucho i przewiewnie – latem zaś dość chłodno.
KUMPIAK PODLASKI
![Zdjęcie Kumpiaka](/images/flagowe/kumipiak-i-kindziuk.jpg)
Jednym z ciekawszych produktów wytwarzanych tradycyjnie jest szynka długo dojrzewająca, na Podlasiu nazywana Kumpiakiem. Oryginalny smak i zapach zawdzięcza naturalnemu procesowi suszenia oraz dojrzewania w okresie późnej jesieni, zimy i przedwiośnia, a także dobremu jakościowo surowcowi, pochodzącemu ze sztuk żywionych tradycyjnymi metodami i hodowanych na głębokiej ściółce.
NAGRODY I CERTYFIKATY:
NAGRODY I CERTYFIKATY:
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA
Szynka wieprzowa z golonką, natarta czosnkiem, owocami jałowca, ziołami i pieprzem, wkładana jest do drewnianej beczki lub skrzyni z solą, która „wyciąga” z niej wodę oraz stabilizuje florę bakteryjną. Okres nasalania trwa ponad 2 tygodnie. Tradycyjnie odbywało się to zawsze późną jesienią lub zimą w trakcie świniobicia. Przetwarzanie odbywało się w chłodnych pomieszczeniach o glinianych klepiskach bez okien – czyli tzw. „komorach”. Po wysoleniu mięso obmywane jest z nadmiaru soli i zawieszane do wysuszenia. Proces dojrzewania, który trwa przez minimum 6 miesięcy, następuje w sąsiedztwie aromatycznych ziół. W tym czasie szynka twardnieje, nabiera znakomitego aromatu i smaku. Waga Kumpiaka waha się między 6 a 8 kg.
Produkt ten może być przechowywany przez wiele miesięcy bez użycia lodówek. Spożywa się go okrajając od góry cieniutkie fragmenty. Z zewnątrz Kumpiak jest brunatno-czerwony, część ze skórą lekko pomarańczowa, zaś w przekroju koloru czerwonego. Jest to wyrób bardzo smaczny i trwały. Najlepiej smakuje z czarnym wiejskim chlebem, który podkreśla oraz uwalnia bukiet smaków i zapachów powstałych podczas długotrwałego dojrzewania.
KINDZIUK PODLASKI
![Zdjęcie Kindziuka](/images/flagowe/kumipiak-i-kindziuk-laka.jpg)
Kindziuk to rodzaj wędliny długo dojrzewającej, wytwarzanej od XVI wieku na terenach dawnych Kresów Wschodnich. Pomysł na jego wykonywanie został prawdopodobnie zaczerpnięty od zamieszkujących ten obszar osadników tatarskich.
NAGRODY I CERTYFIKATY:
NAGRODY I CERTYFIKATY:
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA
Odpowiednio nasolone i doprawione kawałki mięsa wieprzowego, boczku i słoniny były upychane w przygotowany uprzednio żołądek wieprzowy. Następnie wędlina przez dłuższy czas była naciskana w specjalnych deskach, po czym w okresie zimowym dojrzewała na wolnym powietrzu, w koszach znajdujących się na strychach domostw. W wyniku ściskania oraz długotrwałego dojrzewania, trwającego co najmniej 8 miesięcy, ma dość twardą i kruchą konsystencję. Kindziuk Podlaski ma nerkowaty kształt i waży około 3 kg (średnica ok. 20 cm, długość ok. 30 cm).